Bugün İslam coğrafyasının neresine baksak acı, kan ve gözyaşı görüyoruz. Gazze bombalar altında, Yemen açlıkla, Doğu Türkistan baskıyla, Sudan iç savaşla boğuşuyor. Fakat asıl sorulması gereken soru şu: Neden bu haldeyiz?
Sebebi ne Amerika, ne İsrail, ne de Batı… Asıl sebep biziz. Kur’an’dan uzaklaştık, Peygamber’in izinden ayrıldık. Allah’ın emir ve yasaklarını ikinci plana attık, adaleti unuttuk, gösterişi ve benliği ön plana çıkardık. Kardeşliğin yerini mezhepçilik, ırkçılık ve menfaat aldı. “Bir toplum kendinde olanı değiştirmedikçe Allah onların durumunu değiştirmez.” (Ra’d, 11) ayeti tam da bugünü anlatıyor.
Kur’an’ı hayatımızdan çıkarınca bereket gitti, merhamet kayboldu, ilim ve üretim azaldı. Kardeşini değil, kendini düşünen bir topluma dönüştük. Oysa çalışsak, ilme ve teknolojiye yönelsek, tevazu ve adaleti yeniden diriltsek, ümmet yeniden ayağa kalkar. Çünkü Allah’ın yardımı, O’nun yolunda gayret gösterenleredir.
Bugün İslam coğrafyası sömürülüyor, çünkü biz üretmiyoruz. Eziliyoruz, çünkü birlik değil, ayrılık içindeyiz. Kurtuluşun yolu bellidir: Kur’an’a sarılmak, Peygamber’in izinden gitmek, ilimle, adaletle, kardeşlikle yeniden dirilmek. Rabbim bizleri ihlasla çalışan, kardeşine sahip çıkan, zulme karşı dimdik duran bir ümmet eylesin. Âmin.
